sitemap | respect voor de goed-willenden
Tsja... geloof is geen wetenschap; maar kan wel wetenschappelijk benaderd worden.
Ongeveer twee miljoen jaar geleden begon de "oermens" met "symbolisch" denken. Het dierlijk "gejank en ge-grom" (van de mens) werd geleidelijk (in honderden duizenden jaren) vervangen door een alles-omvattende "benoeming", door (gedachte)beelden (van de zon, regen dieren, vrouwen en noem maar op) aan te duiden met gebaren en klanken. De huidige taal is het resultaat..
Het aanduiden van voorwerpen en situaties is één ding. Het begrijpen van hoe alles in elkaar steekt is iets ingewikkelder. Als voorbeeld:
De mensen konden heel lang geleden wel een naam aan de zon geven (die heel erg belangrijk voor ze was), maar het is natuurlijk onzin om te denken dat ze wisten WAT de zon nu eigenlijk was. En omdat de zon niet te definieren viel en toch een realiteit was, werd al in de oertijd het geloof ontwikkeld.
Vandaag de dag zijn we nog steeds bezig met het proces van "benoemen". Omdat we nog altijd (grotendeels) symbolisch denken (zonder dat bestond er geen kunst) zijn we nog steeds "behept" met het creeren/beleven van geloof (over zaken die we niet kunnen begrijpen). Als je iets weet geloof je niet meer, en als je iets niet zeker weet geloof je één of andere verklaring over datgene. Geloof is net kunst. Je vindt het mooi of lelijk maar het blijft een symbolistische werkelijkheidsopvatting.
Het verschil tussen kunst en geloof is, dat je kunst (plastisch) kunt "beleven" (een schilderij kan je b.v. zien en aanraken). Geloof beleef je óók; maar elke keer als er een stukje daarvan "verdwijnt", omdat er een sluitend bewijs is van de juistheid of onjuistheid hiervan, zal geloof veranderen in "weten" (en dat proces is in een hele grote stroomversnelling gekomen...).
Als voorbeeld het creationisme (aangaande de thora, bijbel en koran). Tot op de dag van vandaag zijn er gelovigen die het idee hebben dat de wereld zesduizend jaar geleden door een god geschapen werd. Als we factisch (helder en eenduidig) dit gegeven benaderen (en voor het gemak in het midden laten of dat een god onze wereld heeft geschapen) is het aantoonbaar dat de zesduizend jaar de werkelijkheid "te kort doet". Een axioma blijft een axioma, zelfs als dat mensen tegen de borst stuit...
Het axioma is dat de wereld NIET 6000 jaar geleden is "ontstaan/geschapen/etc." (voor verdere uitleg zie deze link).
Op het moment dat alle geloven op deze wereld geen "onzekerheden" meer bevatten, zal er geen echt "geloof" (zoals het nu bestaat) meer zijn. Maar dat hoeft niet bezwaarlijk te zijn. Op het moment dat iedereen op deze wereld weet hoe de aarde onstaan is, en alle andere (on)zekerheden van een geloof ook een plaatsje gekregen hebben, kan het geloof natuurlijk voortbestaan. Als kunstvorm is geloof net zo uitnodigend als literatuur, muziek en kunst... Is echt niets mis mee !
Zolang uit de naam van wat voor god dan ook er geen misdaden meer worden gepleegd of volkeren worden onderdrukt, zal iedere god welkom in onze "wereld" zijn...
als je vindt dat factisch denken onzin is, en axioma's ongeldig... : Je hebt geen gelijk...